sakur-petaloj ...
kelkaj milionoj da
surteraj steloj
ekglitanta trajn'...
la aŭrora ĉielo
trans la fenesroj
printempa nokto...
nu! inklinu elĵeti
ceteran aĵon
fenestro vitro...
certe printempa korvo
ĵus preterpasis
printempeskiĝas...
kaj en la griza mondo
kaj en mia kor'
kien vi sola?
la monton mi transiru!
ĉar tuj printempas
vintra lunlumo ...
rigardi tra mallumo
veran aspekton
milde per polmo
manfrapi arbtrunkon ... ho,
baldaŭ printempos
mizera mondo ...
volu manĝi la supon
estas do varme
vigle eĉ vintre
floroj tie aŭ tie...
ha! kamelio
novjara suno ...
malkovri abismon de
la ĉiel-eĝo
kiel testudo
kurado post la filo ...
vintra ĉielo
agrable klakas
treti pingloglaciojn
sensuna pado
duone dankon...
la novjara sunleviĝ'
en televidig'
la frosta ĉiel'...
ĉiu ajn stelo ĵetas
izolan lumon
jen mortfolioj
susurade krakade
kien la mondo?
kia frida lun' ...
povrulo staras sola
ĉe la vojkruco
No comments:
Post a Comment